پیشرفت علمی ایران (1385/03/14)

• تاریخ: 1385/03/14

  بیانات در مراسم هفدهمین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله)

چهارم- علاوه‏ی بر این‏ها- آنچه که زمینه و بستر به کار گرفتن ایمان و عدالت و علم است، اتحاد ملی و آرامش در سطح کشور است. اگر در کشور آرامش نباشد، نه از علم می‏شود بهره‏برداری کرد، نه از ایمان، و نه می‏شود عدالت را در جامعه مستقر کرد.امروز دشمنان این ملت، بزرگترین جایزه را به کسی می‏دهند که بتواند این پایه‏ها را متزلزل کند و با ایمان مردم بجنگد؛ ایمان به خدا، ایمان به مردم، ایمان به راه و ایمان به موفقیت را در دل‏های مردم تضعیف کند. امام دارای این چهار ایمان بود: ایمان به خدا، ایمان به مردم، ایمان به این راه و ایمان به موفقیت حتمیِ آخر کار. این ایمان‏ها در دل مردم، آن‏ها را به حرکت، به اندیشیدن، به پیش رفتن، وادار می‏کند. آن کسانی که ایمان به خدا، ایمان به مردم، ایمان به این راه، ایمان به موفقیت را در مردم تضعیف کنند، برای دشمن کار کرده‏اند. دشمن، بزرگترین جایزه را به این افراد می‏دهد. همچنین آن کسانی که با حرکت علمی کشور مخالفند؛ آن کسانی که دانشگاه‏ها، مراکز تحقیقی، مرکز علمی را می‏خواهند از علم و از تحقیق و پژوهش دور کنند، برای دشمن کار می‏کنند. دشمن، بیشترین جایزه را حاضر است به این افراد بدهد. آن کسانی که علیه امنیت ملت کار می‏کنند، وحدت ملی را مخدوش می‏کنند، به عنوان حمایت از اقوام، می‏خواهند وحدت ایرانی را- این اقوام، همه ایرانی‏اند؛ همه وفادار به ایرانند و همه خود را ایرانی می‏دانند و به آن مفتخرند- متزلزل کنند، برای دشمن کار می‏کنند.وظیفه‏ی دستگاه‏های مسئول است که دشمنان ملت را درست بشناسند؛ ایادی دشمن را در میان مردم بدانند؛ جهت‏گیری‏های دشمنان را بشناسند و از حق ملت دفاع کنند؛ از امنیت ملت دفاع کنند؛ از دانش‏پژوهی و پیشرفت‏ علمی‏ در کشور دفاع کنند؛ این وظیفه‏ی دستگاه‏های مسئول است.نکته‏ی آخر: این شجره‏ی طیبه‏ای را که امام بزرگوار غرس کرد و خدای متعال برکت بخشید و شاخ و برگ آن را این‏چنین گسترده کرد، همه باهم باید حفظ کنیم؛ هم مسئولان، هم آحاد مردم، هم نخبگان سیاسی، هم نخبگان علمی، هم اهل حوزه، هم اهل دانشگاه، هم کارگر و هم همه‏ی قشرهای دیگر. این، وظیفه‏ی همه است؛ همه، انقلاب و کشور را باید از خود بدانند؛ همه، نظام جمهوری اسلامی را باید از خود بدانند؛ همه، امت جمهوری اسلامی‏اند. ما آن کسانی را غریبه می‏دانیم؛ از این دایره خارج می‏دانیم، که برای دشمن کار می‏کنند. آن کسی که امام و راه امام و وصیت‏نامه‏ی امام را قبول دارد، او «خودی» است؛ آن کسی که استقلال ایران برایش دارای اهمیت است و به آن پایبند است، «خودی» است؛ آن کسی که عزت این ملت و پیشرفت علمی این ملت را دنبال می‏کند، او «خودی» است. غریبه‏ها کسانی هستند که مشتاق سلطه‏ی آمریکایند؛ آن‏ها کسانی هستند که در خانه، برای دزد کمین گرفته کار می‏کنند و به نفع او اقدام می‏کنند. غریبه آن کسی است که بلندگوی افکار و اهداف دشمنان این ملت است. آن کسی که سخن ملت را می‏گوید، آن کسی که از زبان این ملت حرف می‏زند، آن کسی که با دشمنان این ملت دشمنی می‏کند، آن کسی که در راه مصالح این ملت در هر بخشی قدم برمی‏دارد، جزو سربازان جمهوری اسلامی است. آن کسانی که عمداً در قول و عمل، وحدت را می‏شکنند و حرکت در جهت خواست دشمن می‏کنند، این‏ها در مقابل جمهوری اسلامی صف‏آرایی می‏کنند. البته «خودی‏ها مراقب باشند؛ غفلت نکنند. گاهی دیده می‏شود بعضی از «خودی‏ها از سر غفلت و نادانی- گاهی هم به‏ندرت، بعضی ناجوانمردانه- تحت تأثیر کینه‏های شخصی، کارِ غریبه‏ها را می‏کنند! این افراد باید به‏هوش باشند.