نقاط ضعف جمهوری اسلامی (1386/03/08)

• تاریخ: 1386/03/08

  بیانات در دیدار نمایندگان هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی

ارتباطات مجلس و دولت خوب است و من می‏دانم که ارتباطات مجلس و دولت چطور است. الحمد للَّه جهت‏گیری‏های کلی، جهت‏گیری‏های یکسانی است؛ اگرچه اختلاف سلائقی وجود دارد. در موارد اختلاف سلیقه، بالاخره هر طرف بایستی یک مقداری کوتاه بیاید تا بتوانند مسائل را جمع کنند. این را به عنوان یک نگاه مصلحت‏اندیشانه‏ی اساسی من عرض می‏کنم: با دولت بایستی همراهی بشود. دولت در اداره‏ی کشور و در مدیریت کشور، جهت‏گیری درستی دارد. در همه‏ی برنامه‏ها، دولتها ممکن است با مجالس، با بعضی از نخبگان یا با بعضی از افراد دیگر اختلاف‏نظرهایی داشته باشند؛ در این اختلاف‏نظرها هم هیچ‏کس نمی‏تواند ادعا کند که قطعاً و در همه جا، حق با این طرف است یا با آن طرف؛ ممکن است گاهی حق با این طرف باشد، گاهی هم حق با آن طرف دیگر باشد. اما این نباید موجب بشود که دولت اصول‏گرای معتقد به مبانی انقلاب و به‏شدت در حال تحرک و خدمت و زحمت‏کشی، تضعیف بشود؛ این را توجه داشته باشید.نه اینکه بگوئیم انتقاد نکنند؛ انتقاد دوگونه است. علامتِ دلسوزانه بودن انتقاد این است که وقتی انسان انتقاد را بیان می‏کند، نقطه‏ی قوّت را هم در کنار او بیان کند تا معلوم بشود که بنای نظر شخصی، بنای انتقام‏گیری و بنای اذیت کردن ندارد؛ و الّا اگر ما یک مجموعه‏ای داشته باشیم که نقاط قوّت و نقاط ضعفی هم دارد، آن وقت در بیان انتقاد، نقاط قوّتش را اصلًا در نظر نگیریم و به زبان نیاوریم، بعد یک یا دو یا ده‏تا از نقاط ضعف را همین طور بنا کنیم گفتن؛ معلوم است که تضعیف خواهد شد. علامت این که نمی‏خواهیم تضعیف کنیم، این است که نقاط قوت را هم بیان کنیم. حالا اگر یک‏وقت در موردی انتقادی هم داریم، بگوئیم؛ اشکالی ندارد و کسی با آن مخالفتی ندارد.