• تاریخ: 1379/09/25

    بیانات در خطبه‌های نماز جمعه تهران‌

با این قیام، تمام محاسبات دولت غاصب صهیونیست به هم ریخته است؛ چون اساس محاسبات آن‏ها بر این استوار بود که ملت فلسطین بعد از آن فشارهای اوّلِ کار و بعد از تبعید بیش از نیمی از مردم اصلی فلسطین به خارج از کشورشان و گذشتن سالهای متمادی، دیگر حال و حوصله و عزم و نشاط و جانِ مقابله را نخواهد داشت. در حال حاضر این محاسبات، غلط از آب درآمده و این پایه به هم ریخته است. وقتی هزاران هزار مردمی که در خود فلسطین هستند نه گروههای فلسطینیِ خارج از مرزهای اصلی فلسطین که در لبنان یا اردن یا جاهای دیگر هستند مصمّم باشند با آن نظام مبارزه کنند، دیگر آن فضای امنی که برای خودشان به عنوان بهشت موعود در نظر گرفته بودند و مهاجران غیر فلسطینی یعنی یهودیان سرتاسر دنیا را به آنجا کشانده بودند، وجود نخواهد داشت. امروز محاسبات به هم خورده است؛ لذا می‏بینید که دولتشان مجبور شد استعفا دهد. این، اجبار و ناگزیری است. البته کسانی که بیشترین فشار را برای این استعفا داشتند، ممکن است در محاسباتشان این‏طور خیال کنند که بایستی شدت عمل بیشتری به‏خرج داد و حکومت سنگدل‏تری را بر سر کار آورد؛ اما اشتباه و خطاست. مسئله، مسأله‏ی کوچکی نیست؛ مسأله‏ی عظیمی است؛ سرنوشت دنیای اسلام و سرنوشت همه‏ی کشورهای اسلامی بخصوص کشورهایی که به این کانون خطر و به این غدّه‏ی فساد نزدیک‏ترند به سرنوشت آن‏ها بستگی دارد.