دموکراسی غربی (1383/04/15)

• تاریخ: 1383/04/15

  بیانات در دیدار جمعی از روحانیون استان همدان‌

امریکایی‏ها یکی از ارزشهایی که فکر می‏کنند یا ادعا می‏کنند که باید در دنیا برایش بجنگند، حقوق بشر است؛ ملت امریکا هم این را باور کرده است. یک‏وقت مسأله‏یی مثل زندان ابو غریب به وجود می‏آید و گوشه‏یی از آن برملا می‏شود، که آن را هم ماست‏مالی می‏کنند؛ کمااینکه کردند و به گردنِ هم انداختند و مسئله را تمام کردند. این‏ها توانسته‏اند با کمک ابزارهای پیشرفته‏ی تبلیغاتی و ارتباطاتی- با همین تلویزیون، با همین هنر، با همین هالیوود، با همین بازیهای اینترنتی و رایانه‏ای، با همین ارتباطات سریع در دنیا- سر بشریت را کلاه بگذارند. ادعای تمدن می‏کنند، اما تمدن ندارند؛ واقعاً وحشیِ محض هستند. قبلًا گفتم؛ خانم جوانِ مرتب منظمی وقتی در خیابان راه برود، می‏گویند آزار او به مورچه هم نمی‏رسد؛ اما شما ناگهان این خانم جوان را در زندان ابو غریب پیدا می‏کنید؛ با دستِ خودش مرد عراقی را شکنجه می‏کند و قهقهه سر می‏دهد و با خونسردی آدم می‏کُشد! یک‏وقت کسی عصبانی می‏شود و آدم می‏کُشد؛ نه، این‏ها با خونسردی و در حال قهقهه آدم می‏کُشند و ادعای دمکراسی هم می‏کنند! این‏ها با جبارترین حکومتها، حکومتهای کودتایی، حکومتهای نظامی و حکومتهایی مثل حکومت محمد رضا پهلوی، در عین استبداد، چون در خدمت آن‏ها و منافع آن‏ها هستند، نه تنها مخالفت نمی‏کنند، اصلًا از آن‏ها حمایت هم می‏کنند. اواخر سال 56 یا اوایل سال 57 که طلیعه‏های انقلاب آشکار شده بود، کارتر- رئیس‏جمهور وقت امریکا- به ایران آمد و در یک جلسه، نطقی را که برایش فراهم کرده بودند، نخواند؛ ارتجالًا بنا کرد نطقی سرتاپا ستایش از محمد رضا ایراد کردن. امروز هم همین کار را در خیلی از جاهای دنیا دارند می‏کنند؛ قبلًا هم کرده‏اند، بعد از این هم خواهند کرد؛ درعین‏حال ادعای دمکراسی هم می‏کنند! دنیا هم این ادعاها را باور کرده؛ ما هم وقتی به جامعه‏ی خودمان نگاه می‏کنیم، می‏بینیم یک عده آدم‏های درس‏خوانده و تحصیل‏کرده و مدعی روشن‏فکری وقتی اسم دمکراسی و یا مردم‏سالاری و احترام به رأی مردم می‏آید، فوراً ذهنشان به طرف امریکا می‏رود! آن‏ها دروغ می‏گویند و مطلقاً به دمکراسی و آزادی و آراء مردم احترام نمی‏گذارند؛ نمونه‏اش ممنوعیت حجاب در مدارس برخی کشورهای اروپایی است. اجازه نمی‏دهند دختر محصل با روسری به کلاس برود و درس بخواند. پس امروز مشی اساسی استکبار عبارت است از کلاه سر دنیا گذاشتن، کلاه سر بشریت گذاشتن؛ به قول عربها: «التعتیم الاعلامی»؛ یعنی غبارآلود کردن فضا، یا به تعبیر قدیمیِ خود ما «گل‏آلود کردن آب». اگر در این فضا که همه جا را تاریک کرده‏اند، یک نفر پیدا شود که نورافکنی بیندازد، این‏ها چه حالی دارند و نسبت به او چه موضعی می‏گیرند؟ شما همان کسی هستید که نورافکن می‏اندازید. لذا با روحانیت اسلام و بخصوص با روحانیت شیعه مخالفند؛ علتش هم این است که روحانیت شیعه مستقل است.