• تاریخ: 1383/08/15

    بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌

دشمن از وحدت ملی ما ناراضی است؛ می‏خواهد این وحدت ملی را از بین ببرد. دشمن از اینکه در سطوح بالای کشور، مسئولان کشور در مسائل اساسی یک نظر و یک عقیده داشته باشند، به‏شدت ناراحت است. آن وقتی‏که می‏بینند رئیس‏جمهور، رئیس مجلس، رئیس قوه‏ی قضائیه و مسئولان گوناگون در باره‏ی فلان مسئله یک‏جور حرف می‏زنند، این‏ها می‏خواهند یقه‏ی خودشان را پاره کنند؛ ناراحتند؛ می‏خواهند اختلاف بیندازند. در این یکی دو سال اخیر شنیدید که شعار حاکمیت دوگانه داده شد! عده‏یی بی‏عقل هم در داخل همان حرفهای آن‏ها را تکرار و نشخوار کردند. حرف مال آن‏هاست. حاکمیت دوگانه یعنی در مسائل اساسی و اصولی کشور، رؤسای کشور باهم دعوا داشته باشند؛ این معنای حاکمیت دوگانه است. حاکمیت دوگانه چیز نامطلوب و مضر و سمّ مهلک است؛ اما بعضی‏ها این را شعار دادند! این مالِ آن‏هاست. پیداست که مسئولان کشور هیچ‏وقت در همه‏ی مسائل گوناگون و سلائق و سیاستهای مختلف، یک‏جور فکر نمی‏کنند؛ اینکه معلوم است؛ ممکن نیست که یک فکر و یک عقیده در همه‏ی زمینه‏ها مسلط بر همه‏ی ارکان کشور باشد؛ اما آنچه که آن‏ها می‏خواهند، این نیست؛ آنچه که آن‏ها می‏خواهند، اختلاف در مسائل اساسی کشور است؛ از نبود این ناراحت می‏شوند. از اینکه مدیریتهای مؤمن، فعال، علاقه‏مند و پرنشاط وارد میدان مدیریتهای کلان کشور بشوند و امور را با قدرت تمام به همان راهی که اصول اسلامی و منافع و مصالح ملی ایجاب می‏کند پیش ببرند، ناراحتند؛ از اینکه مردم پشتیبان حکومت باشند، ناراحتند؛ از اینکه جوانهای ما روح جهادگر داشته باشند، ناراحتند؛ از اینکه جوانهای ما مؤمن باشند، ناراحتند؛ از اینکه جوانهای ما در مراسم مذهبی شرکت کنند، ناراحتند. در همین شبها و در مراسمی که در این شبهای احیا هست، جوانها از طیفهای مختلف در این مراسم شرکت می‏کنند، اشک می‏ریزند، دلها را نرم و به هم نزدیک می‏کنند. اگر این‏ها را نشان بدهند، دشمنان ملت ایران تمام دلشان پر از غم می‏شود. بحمد اللّه ملت ایران حواسش جمع است. هشیار هستید؛ اما هشیار و متوجه باشید. آن‏ها دلشان می‏خواهد التهاب سیاسی در این کشور باشد؛ آن‏ها می‏خواهند آرامش و استقرار سیاسی در این کشور نباشد؛ آن‏ها می‏خواهند دائم همه یقه‏ی هم را بگیرند؛ این علیه آن حرف بزند، آن علیه این حرف بزند. در محیط دانشگاه، در محیط بازار، در محیط سیاست، در محیط اداره، در محیط کارگری، می‏خواهند دائم التهاب و دعوا باشد؛ آن‏ها این را می‏خواهند و برای این کار همه‏ی تلاش خودشان را هم می‏کنند. ملت مواظب باشند؛ جوانها مواظب باشند؛ قشرهای مختلف مواظب باشند؛ ما بحمد اللّه پیش می‏رویم.