متن پرسش
گوشت (یا غذای) مورد علاقه پیامبر (ص) چیست؟
پاسخ اجمالی
رسول خدا (ص) معمولاً از غذاهای حلال می خورد. اما محبوب ترین غذاها پیش آن حضرت گوشت بود. پیامبر (ص) از گوشت، ماهیچه و گوشت سر دست را دوست داشت. بهترین دسرها نزد پیامبر سرکه و زیتون بود. رسول خدا عسل و خرما را خیلی دوست داشت. و محبوب ترین میوه ها پیش آن حضرت، انار، خربزه و انگور بود.
پاسخ تفصیلی
طبق آنچه که از متون روایی و تاریخ زندگی پیامبر اسلام (ص) که در اختیار ما است، به دست می آید که رسول خدا (ص) معمولاً از غذاهای حلال می خورد. مگر در مواردی مانند این که می خواست در اجتماع حاضر شود، سیر، پیاز و... نمی خورد؛ برای این که دهان مبارکش بوی سیر ندهد و باعث اذیت مردم نشود. یا نان گندم که در آن زمان تقریباً غذای مرفهین بود، میل نمی کرد. اما محبوب ترین غذاها پیش آن حضرت گوشت بود. رسول خدا از گوشت، ماهیچه و گوشت سردست را دوست داشت؛ گوشت ران را مکروه می شمرد؛ زیرا این قسمت به مخرج بول نزدیک است.[1] از گوشت مرغ و گوشت حیوانات صحرایی و پرندگان شکار شده میل می کرد، ولی خود آن حضرت شکار نمی نمود.
امام صادق (ع) فرمود: محبوب ترین دسرها نزد رسول خدا سرکه و زیتون بود؛ چراکه حضرتش فرمود این غذای پیامبران است.[2]
پیامبر (ص) کدو را دوست داشت و به یک نوع آن که «دباء» نامیده می شود، علاقه داشت، و پنیر می خورد. وقتی روزه می گرفت و مصادف ایام رسیدن «رطب» بود، فقط با آن افطار می کرد، و هسته آن را به گوسفندان میداد. اکثر غذای آن حضرت خرما و آب بود. شیر و خرما و حلیم میخورد، و عسل و خرما را خیلی دوست داشت.
وی همچنین نان، روغن، سرکه، کاسنی، ریحان کوهی و کلم تناول می کرد. نان جو، الک نشده میخورد، و هرگز نان گندم نخورد، و از نان جو نیز سیر نشد. هرگز (چون مترفین) بر سفره رنگین غذا نخورد، تا از دنیا رحلت کرد. سیر، پیاز و تره نمیخورد.[3] و عسلی که در آن مغافیر بود میل نمی کرد.[4]
محبوب ترین میوه ها پیش آن حضرت، انار، خربزه و انگور بود. اکثر اوقات انگور را دانه دانه میل می فرمود. خیار را با خرما می خورد، هندوانه را با خربزه و گاهی با شکر، و بسا با خرما میل می کرد.
نزد پیامبر طعامی حاضر نشد که در آن خرما باشد، مگر این که از خرما شروع میکرد. آن حضرت هرگز طعامی را مذمت نکرد، اگر دوست داشت میخورد، و اگر دوست نداشت از آن میل نمی کرد، ولی آن را به دیگران حرام نمی نمود.
وی همچنین با کسانی که آن حضرت را دعوت میکردند روی زمین و یا هر چه فرش شده بود. می نشست و هر جور غذایی که داشتند با آنان تناول می کرد، اما وقتی مهمان برای آنان می آمد، حضرت با مهمان خود غذا می خورد. پیامبر تنها غذا نمی خورد، و بهترین طعام نزد آن حضرت غذایی بود که شرکت کنندگان در آن بیشتر باشند.[5]
پاورقی
[1] ر.ک: طباطبائی، سید محمد حسین، سنن النبی صلی الله علیه و آله، ترجمه، فقهی، محمد هادی، ص 166- 192، کتاب فروشی اسلامیه، تهران، چاپ هفتم، 1378 ش.
[2] کلینی، کافی، ج 6، ص 328، دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1365ش.
[3] البته پیامبر از آن رو سیر، پیاز و تره نمی خورد که چون در مسجد حاضر می شد برای آن که بوی آن باعث اذیت مردم نشود. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 519، کتابفروشی داوری، قم، چاپ اول، 1385ش.
[4] مغافیر چیزی است که از گیاهان در شکم زنبوران عسل مانده و هنگام درست شدن عسل در آن باقی میماند و بوی بدی به عسل میدهد.
[5] برای آگاهی بیشتر در این باره، به کتاب سنن النبی صلی الله علیه و آله، که گرد آوری روایات درباره زندگی پیامبر اکرم است مراجعه کنید.