متن پرسش
کلمه ی حی القیوم در کدام یک از سوره های قرآن آمده است؟
پاسخ
الحی القیوم دو صفت از صفات ذات باری تعالی است که "الحی" به معنای" زنده" و "القیوم" به معنای "قائم به ذات خویش" است. این دو صفت به صورت با هم، در سه آیه از آیات قرآن آمده است:
1. بقره، آیه 255: اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ....یعنی: هیچ معبودی نیست جز خداوند یگانه زنده، که قائم به ذات خویش است، و موجودات دیگر، قائم به او هستند.
2. آل عمران، آیه 2: اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ.... یعنی: معبودی جز خداوند یگانه زنده و پایدار و نگهدارنده، نیست.
3. طه، آیه 111 : وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَ ... یعنی: و (در آن روز) همه چهرهها در برابر خداوند حیّ قیوم، خاضع میشود.
اما صفت "حی" برای خداوند متعال، به تنهایی نیز در دو آیه آمده است:
1. فرقان، 58: وَ تَوَکَّلْ عَلَی الْحَیِّ الَّذی لا یَمُوتُ وَ ... یعنی: و توکّل کن بر آن زندهای که هرگز نمیمیرد و..
2. غافر، 65: هُوَ الْحَیُّ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ ... یعنی: زنده (واقعی) اوست معبودی جز او نیست پس او را بخوانید در حالی که دین خود را برای او خالص کردهاید!...