وصیتی از آن حضرت (ع) به حسن و حسین علیهما السلام هنگامی که ابن ملجم (لعنه الله) او را ضربت زد:
شما را به ترس از خدا وصیت می کنم و وصیت می کنم که در طلب دنیا مباشید، هر چند، دنیا شما را طلب کند، بر هر چه دنیایی است و آن را به دست نمی آورید یا از دست می دهید، اندوه مخورید. سخن حق بگویید و برای پاداش آخرت کار کنید. ظالم را دشمن و مظلوم را یاور باشید.
شما دو تن و همه فرزندان و خاندانم را و هر کس را که این نوشته به او می رسد، به ترس از خدا و انتظام کارها و آشتی با یکدیگر سفارش می کنم. که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می گفت: آشتی با یکدیگر برتر است از یک سال نماز و روزه.
خدا را، خدا را، در باره یتیمان. مباد آنها را روزی سیر نگه دارید و دیگر روز گرسنه و مباد که در نزد شما تباه شوند.
خدا را، خدا را، در باره همسایگان، همسایگان، سفارش شده پیامبرتان (صلی الله علیه و آله) هستند. رسول الله (صلی الله علیه و آله) همواره در باره آنان سفارش می کرد، به گونه ای که گمان بردیم که برایشان میراث معین خواهد کرد.
خدا را، خدا را، در باره قرآن، مباد که دیگران در عمل کردن به آن بر شما پیشی گیرند.
خدا را، خدا را، در باره نماز، که نماز ستون دین شماست.
خدا را، خدا را، در باره خانه پروردگارتان. مباد تا هستید آن را خالی بگذارید که اگر زیارت خانه خدا ترک شود، شما را در عذاب مهلت ندهند.
خدا را، خدا را، در باره جهاد به مال و جان و زبان خود در راه خدا.
بر شما باد پیوند با یکدیگر و بخشش به یکدیگر و زنهار از پشت کردن به یکدیگر و بریدن از یکدیگر. امر به معروف و نهی از منکر را فرو مگذارید، که بدترین کسانتان بر شما سروری یابند و از آن پس، هر چه دعا کنید به اجابت نرسد.
سپس فرمود: ای فرزندان عبد المطلب، نبینم که در خون مسلمانان فرو رفته باشید و بانگ برآورید که، امیر المؤمنین کشته شد. بدانید که نباید به قصاص خون من جز قاتلم کشته شود. بنگرید اگر من از این ضربت که او زده است کشته شوم شما نیز یک ضربت بر او زنید. اعضایش را مبرید، که من از رسول الله (صلی الله علیه و آله) شنیدم که فرمود: بپرهیزید از مثله کردن حتی اگر سگ گیرنده باشد.