خدا بیامرزد مردی را که حکمی را شنید و نیک فهم کرد، و به رستگاری خوانده شد و بدان رو آورد. و در پی راهنمایی افتاد و رهید. و خدا را حاضر دید و از گناه ترسید.
توشه پیش فرستاد، و کرده نیک برای ذخیرت ورزید. و از آنچه پرهیز باید، دوری گزید. در پی حقّ رفت و بدان رسید، آرزو را سرکوب کرد.
و با هوس خویش جنگید شکیبایی را مرکب نجات ساخت و پرهیزگاری را برگ روز وفات. راه روشن را پیش گرفت، و طریق راست را مسیر خویش گرفت. فرصت زندگی را غنیمت شمرد و بر اجل پیشی گرفت و کار نیک ذخیرت کرد.