از سخنان آن حضرت علیه السّلام است هنگامیکه مردم عزم بیعت با عثمان نمودند:
شما می دانید که من برای خلافت از هر کس شایسته و سزاوارترم (و با این حال او را بخلافت می گمارید)
و سوگند بخدا خلافت را (بدیگری) رها می نمایم مادامی که امور مسلمانان منظّم باشد (فتنه و فسادی در میان آنها پیدا نگردد) و مادامی که در زمان خلافت دیگری بجز بر من (به هیچ کس) جور و ستمی وارد نشود (و اینکه حقّ خود را بطلبیده از آن چشم می پوشم)
برای درک اجر و ثواب آن است (که حقّ تعالی به مظلومین عطاء می فرماید) و برای بی رغبتی بمال و زینت دنیا (ریاست و بزرگی) است که شما بآن شائق هستید (من خلافت را بکسیکه لیاقت آنرا ندارد وا می گذارم تا بدانند طالب بدست آوردن ریاست و بزرگی دنیا نیستم، بلکه این گفتارم برای اتمام حجّت و راهنمائی گمراهان است).