از سخنان آن حضرت علیه السّلام است در موقعی که (طلحه و زبیر نقض بیعت کرده گریختند) تقاضا شد از آن جناب که در پی طلحه و زبیر نرفته مهیّای جنگ با آنها نشود:
سوگند بخدا من مانند کفتار خوابیده نیستم که صیّاد مدّتی در کمین آن نشسته برای فریبش بدست یا به چوب آهسته، آهسته بزمین می زند تا اینکه (از خواب جسته کسیرا نه بیند به دنبال صدا از خانه بیرون آمده) دستگیرش نماید،
بلکه (نمی گذارم دشمن مسلمانان را فریب دهد و فتنه و آشوب بر پا کند، پس) به همراهی کسیکه رو بحقّ آورده و شنوا و فرمانبردار است شمشیر می زنم و با گنه کاری که از حقّ رو گردانیده شکّ و تردید در آن دارد جنگ میکنم تا زنده هستم،
پس سوگند بخدا از زمان وفات رسول اکرم تا امروز همیشه من از حقّ خود محروم و ممنوع بر کار خویش تنها ایستاده بودم.