از سخنان آن حضرت است به وقتی که برای حرکت به شام تصمیم گرفت:
خداوندا، به تو پناه می برم از سختی سفر، و غم و اندوه باز گشت، و از آنچه در اهل و مال و فرزندم زشت بینم. بار الها، یار سفرم، و جانشین در بر نامه زن و فرزندم تویی، و کسی جز تو قدرت بر این دو کار ندارد، زیرا برای جانشین توانایی همراهی با مسافر نیست، و همراه مسافر هم قدرت جانشینی ندارد.
ابتدای این سخن از رسول حق صلّی اللّه علیه و آله روایت شده، و دنباله آن به بعد را امیر المؤمنین علیه السّلام با بلیغ ترین سخن و نیکوترین تکمیل از «و لا یَجْمَعُهُما» به بعد به پایان برده است.