از خطبه های آن حضرت علیه السّلام است (در مذمّت از متابعت هوای نفس و آرزوی بی حدّ):
ای مردم ترسناکترین چیزیکه از ابتلای شما بآن می ترسم دو چیز است: اوّل پیروی از هوای نفس و دوّم آرزوی بیشمار، امّا پیروی از هوای نفس شخص را از راه حقّ باز می دارد، و آرزوی بی حساب آخرت را از یاد می برد،
آگاه باشید دنیا بسرعت و تندی (از اهلش) رو می گرداند (اهل آن بزودی فانی می گردند، و یا اینکه خوشگذرانی در آن و دل بستن بآن بی نتیجه می گردد) پس باقی نمانده از آن مگر ته مانده ای مانند باقی مانده آب ظرفی که کسی آنرا (سراشیب گرفته) ریخته باشد (در آن ظرف آبی باقی نمانده باشد مگر اندکی)
و آگاه باشید که آخرت نزدیکست، و برای هر یک از دنیا و آخرت فرزندانی است، پس شما از فرزندان آخرت باشید (بدستور خدا و رسول رفتار نموده باین زندگی موقّتی دل نبندید) و از فرزندان دنیا نباشید، زیرا بزودی در قیامت هر فرزندی به مادرش ملحق خواهد شد (پس فرزند دنیا در آتش و فرزند آخرت در بهشت خواهد رفت)
و (بدانید) امروز (ایّام عمر فانی) روز عمل و کار است، و حساب و باز خواستی ندارد، و فردا (قیامت) روز حساب و باز خواست است و موقع عمل و کار نیست (پس این روزها را غنیمت شمرده در کاری که رضای خدا در آنست بکوشید تا در قیامت موقع حساب آسوده باشید.
(سیّد رضیّ فرماید:) می گویم: حذّاء بمعنی سرعت و شتابست و بعضی جذّاء بجیم و ذال نقل میکنند، یعنی در دل بستن بدنیا خیر و سودی نمی باشد.