و از نشانه های توانایی و عظمت، و شگفتی دقیقه های صنعت او این است که از آب دریایی موج زننده، و هر موجی موجی را شکننده، خشکی پدید آورد، و آن را طبقه ها کرد. پس طبقه ها را از هم گشود، و آن را هفت آسمان فرمود، از آن پس که به یکدیگر بسته بود، و به فرمان او آسمانها چنگ در یکدیگر نهادند و آنجا که بر پایشان کرده بود ایستادند، و زمینی را ایستانید استوار بر جای و پایدار، که بر می دارد آن را آبی سبز رنگ روان، و دریایی به فرمان. برای فرمان پروردگار خوار و بزرگی او پذیرفتار، و آب روان بایستاد و از بیم او سر به فرمان نهاد.
و خرسنگهای زمین را آفرید و بلندیها و پشته های آن، و کوههای بزرگ و گران. پس در جایهایی که بایستشان بایستانید، و در قرارگاههاشان ملزم گردانید. پس سر آن کوهها به هوا بر شد، و بن آنها به آب در شد. پس کوهها را از دشتهای هموار بیرون آورد و پایه های آن را در جای جای از زمین که باید فرو کرد، و ستیغهای آن را بالا برد، و بلندیهای آن را دراز گرداند، و برای زمینشان چون تکیه گاهی بپرداخت، و چون میخشان در آن استوار ساخت. پس زمین با جنبشی که او راست آرام گردید تا نتواند ساکنانش را بلرزاند یا آنچه در پشت دارد بریزاند، یا جای خود را بگرداند.
پس پاک است خدایی که آن را نگاهداشت، از آن پس که کوهه های آبش بر سر بود، و خشک کرد آن را از پس آنکه کرانه هایش تر بود. پس آن را برای آفریدگان خویش همچون گاهواره کرد، و چون بستر برایشان بگسترد. بر فراز دریایی بسیار آب که بر جای است و روان نیست ایستاده است و گردان نیست. بادهای سخت آن را برد و بازگرداند، و ابر چون مشکش بجنباند، و از آن باران بباراند «و در این پندی است برای آن کس که بیم دارد.»