مردم بیم مکنید در راه راست، که شمار روندگان آن چنین اندک چراست که مردم بر سر خوانی فراهم آمده اند- از دیر باز، مدت- سیری آن کوتاه است و زمان گرسنگی اش دراز.
مردم خشنودی و خشم -از چیزی- همگان را -در پیامد آن- شریک سازد -و کیفر یا پاداش آنچه را بدان راضی شده اند به آنان بپردازد-. چنانکه ماده شتر ثمود را یک تن پی نمود و خدا همه آنان را عذاب فرمود، چرا -که گرد اعتراض نگردیدند- و همگی آن کار را پسندیدند، و خدای سبحان گفت: «ماده شتر را پی کردند و سرانجام پشیمان شدند» و دیری نپایید که زمینشان بانگی کرد و فرو رفت، چنانکه در زمین سست آهن تفت. مردم آن که راه آشکار را بپیماید به آب در آید، و آن که بیراهه را پیش گیرد، در بیابان بی نشان افتد -و از تشنگی بمیرد-.