ای مردم، در راه هدایت، اگر رهروانش اندک اند، وحشت مکنید. زیرا مردم همه بر سفره ای نشسته اند، که اندکی سیر کند و گرسنگی دراز در پی دارد.
ای مردم، خشنودی نمودن از کاری و ناخشنودی نمودن از کاری پاداش و کیفر را فراگیر کند. ماده شتر قوم ثمود را یک تن کشت ولی عذاب همه را در برگرفت، زیرا همه از کشتن آن خشنود بودند. خدای تعالی فرماید: «آن را کشتند و همه پشیمان شدند» زمانی نگذشت که زمینشان صدا کرد و فرو رفت، چونان صدای گاوآهن تفته در زمین نرم. ای مردم، هر که در راه روشن و آشکار رود به آب رسد و هر که از آن تخلّف جوید در بیابان سرگردان بماند.