از سخنان آن حضرت علیه السّلام است (با خوارج نهروان) در باره ابو موسی اشعریّ و عمرو ابن عاص:
پس (از یاغی شدن خوارج نهروان بر امام علیه السّلام و اعتراض باینکه چرا در دین خدا مردم را حکم قرار دادی و اکنون که بر زیان حضرتت حکم داده اند حکمشان را نمی پذیری، آن حضرت در پاسخشان فرمود:) رأی بزرگان شما بر این قرار گرفت که دو مرد (ابو موسی اشعریّ و عمرو ابن عاص) را برگزیدند (تا بین حقّ و باطل حکم کنند) و ما از ایشان پیمان گرفتیم که طبق قرآن عمل کرده از آن تجاوز ننمایند، و زبانشان با آن بوده و دلشان پیرو آن باشد (نه آنکه در ظاهر خود را پیرو آن خوانده و در باطن طبق اندیشه خودشان حکم دهند)
پس هر دو گمراه شده از قرآن دست کشیده حقّ را رها کردند و حال آنکه آنرا می دیدند (می دانستند جز من کسی لیاقت خلافت ندارد) و (لیکن چون) میل و خواهششان ظلم و ستمگری و عادت و روش ایشان کجی و نادرستی (قدم نهادن در گمراهی) بود (دانستند و بر خلاف حقّ حکم دادند)
و قرار ما با آنان در دادن حکم براستی و درستی و عمل بقرآن بر اندیشه و حکمی که از روی ظلم و ستم دادند پیشی گرفت، و دلیلی که در دست ما است از آن هنگام است که از راه حقّ قدم بیرون نهاده بر خلاف قرارداد حکم بباطل و نادرست دادند (خلاصه چون با ایشان شرط کردیم که طبق قرآن عمل نمایند، و از روی هوای نفس حکم دادند، پس ما حقّ داریم که حکمشان را نپذیریم).