او را به رسالت مبعوث داشت، با نور روشنایی بخش و برهان آشکار و راه هویدا و کتاب راهنماینده. خاندانش، بهترین خاندانهاست و درخت نسبش بهترین درختان، که شاخه هایش راست است و میوه هایش در دسترس. زادگاهش مکه است و هجرتش به مدینه طیبه. در مدینه نامش بلندی گرفت و آوازه اش بگسترد. او را با حجت و دلیلی کافی و اندرزهایی شفابخش و دعوتی پیش گیرنده از هلاکت مردم، بفرستاد. به وجود او، راههای ناشناخته را آشکار کرد. بدعتهایی را که در آنها راه یافته بود، فرو کوفت و احکامی را که خدا بر بندگانش مقرر داشته بود، بیان نمود.
هرکس، جز اسلام، دینی طلبد شوربختیش محقّق و ریسمان سعادتش بریده و به سر در آمدنش سخت خواهد بود و بازگشتش به اندوهی است طولانی و عذابی سخت. توکل می کنم به خدا، توکل کردن کسی که به سوی او بازگشته است و راهی را می جوید که به بهشت منتهی می شود و به رضا و خشنودیش می رسد.
ای بندگان خدا، شما را به ترس از خدا و طاعت او سفارش می کنم. زیرا تقوا و طاعت، فردا سبب نجات است و نیز رهایی ابدی را در پی دارد. خداوند بیمناک ساخت و بغایت بیمناک ساخت و ترغیب نمود و ترغیب را افزون ساخت. برای شما دنیا را وصف کرد و جدایی و زوال و انتقال آن را. از هر چه در این دنیا سبب اعجابتان می شود، اعراض کنید، زیرا اندک زمانی با شما خواهد بود. دنیا نزدیکترین پایگاه به خشم خدا و دورترین جایگاه از خشنودی اوست. پس ای بندگان خدا، چشم بپوشید از اندوهها و گرفتاریهای آن، زیرا به مفارقت از او و دگرگونی حالاتش یقین کرده اید. و از آن حذر کنید، آنسان، که آن مهربان خیرخواه و آن کوشنده رنج بنده حذر می کند.
از سرنوشت و سرگذشت پیشینیان پند گیرید، که اکنون در خاک غنوده اند، اندامهاشان فرو ریخته و چشمها و گوشهاشان زایل گردیده، و شرف و عزتشان تباه گشته است و شادمانی و نعمتهاشان منقطع گشته. نزدیکی و همدلی با فرزندان، به از دست دادنشان بدل شده و همصحبتی و همنشینی با همسران، به جدایی از آنها. توان بر خود بالیدنشان نیست، دیگر فرزندی نیاورند، به دیدار یکدیگر نتوانند رفت، همدمی و همسایگی نکنند. پس ای بندگان خدا بترسید، چون ترسیدن کسی که بر نفس خود غلبه یافته و بر شهوات خود لگام زده و به دیده عقل می نگرد، که حقیت روشن است و نشانه برپاست و راه آشکار است و راست.