از سخنان آن حضرت علیه السّلام است (برای اصحابش فرمود که منظورشان از بیعت با آن بزرگوار بدست آوردن ریاست و متاع دنیا بود نه ترویج دین مقدّس اسلام):
بیعت شما با من بدون فکر و اندیشه نبود (بلکه همه اجتماع کرده از روی فکر و اندیشه درست اقدام بر این امر نمودید، پس نباید هیچیک از شما نقض بیعت کرده یا پشیمان شوید، و این مانند بیعت با ابی بکر نبود که بی اندیشه انجام دادید و عمر گفت: «إنّ بیعة أبی بکر کانت فلتة، وقی اللّه شرّها، فمن عاد إلی مثلها فاقتلوه» یعنی بیعت با ابی بکر بی اندیشه انجام گرفت، خدا از شرّ آن نگاه دارد، پس اگر دیگری بمانند آن باز گردد او را بکشید) و کار من و شما یکسان نیست
(زیرا) من شما را برای خدا (ترویج از قواعد دین) می خواهم و شما مرا برای (بدست آوردن بهره های دنیای) خود می خواهید
ای مردم مرا بر نفس (امّاره) خودتان یاری کنید (از هوای نفس پیروی نکرده مطیع و فرمانبردار من باشید) سوگند بخدا برای گرفتن حقّ ستمدیده از ستمگر از روی عدل و انصاف حکم میکنم و ستمکار را با حلقه بینی او می کشم (مانند شتر که در بینیش حلقه کنند و مهارش را بکشند) تا اینکه او را به آب خور حقّ وارد سازم اگر چه بآن بی میل باشد (ستمگر را ذلیل و خوار گردانم تا حقّ ستمدیده را از او بستانم).