و از خطبه های آن حضرت است در باره پیمانه ها:
بندگان خدا شما و آنچه از این جهان آرزومندید، مهمانانی هستید که مدّتی معیّن برای شما نهاده اند. و وامدارانید که پرداخت آن را از شما خواسته اند. -در- مدّتی کوتاه، و کرداری ضبط شده -و خدا و فرشتگان از آن آگاه-. چه بسا کوشنده ای که تباه گردانید و بسا رنجبرده که زیان دید.
و شما در روزگاری هستید که خوبی در آن پشت کرده و همچنان می رود، و بدی روی آورده و پیش می دود. و طمع شیطان در تباه کردن مردمان بیشتر می شود. این روزگاری است که ساز و ساخت شیطان قویتر گردیده، و فریب و بد سگالی او فراگیرتر گشته، و شکار وی در دسترش قرار گرفته.
گوشه چشم به هر سو که خواهی به مردم بیفکن آیا جز مستمندی بینی با فقر دست به گریبان، یا دولتمندی با نعمت خدا در کفران، یا آن که دست بخشش ندارد، و ندادن حق خدا را افزونی مال به حساب آرد، یا سرکشی که -از سخن حق روگردان است-، گویی گوش او از شنیدن موعظتها گران است.
کجایند گزیدگان شما و نیکانتان، و آزادگان و جوانمردانتان، کجایند پرهیزگاران در کسب و کار، و پاکیزگان در راه و رفتار؟ آیا جز این است که همگان رخت بربستند، و از این جهان پست و گذران، و تیره کننده عیش بر مردمان، دل گسستند و شما ماندید گروهی خوار و بی مقدار، که از خردی رتبت، لب نخواهد به هم خورد تا نامشان را به زشتی برد، و همی خواهد یادشان را از خاطر بسترد، پس «انا لله و انا الیه راجعون».
فساد آشکار گشت، نه کار زشت را دگرگون کننده ای مانده است و نه نافرمانی و معصیت را بازدارنده ای. با چنین دستاویز می خواهید در دار قدس خدا مجاور او شوید و نزد وی از گرامیترین دوستانش گردید هرگز با خدا و بهشت او فسوس نتوان کرد، و خشنودی او را جز به طاعت به دست نتوان آورد. لعنت خدا بر آنان که به معروف فرمان دهند، و خود آن را واگذارند، و از منکر بازدارند و خود آن را به جا آرند.