از سخنان آن حضرت علیه السّلام است (که اصحاب خود را مذمّت می فرماید):
(شما بمنتهی درجه بخیل و ممسک هستید) پس (به این جهت) مالها را برای کسیکه آنها را روزی (خلائق) قرار داده بذل نمی نمائید (بفقراء و ضعفاء احسان نمی کنید) و جانها را برای آفریننده آن در مخاطره نمی افکنید (خود را برای جهاد در راه خدا حاضر نمی سازید)
بسبب دین خدا در میان بندگان او عزیز و ارجمند می باشید و خدا را در میان بندگانش گرامی نمی دارید (از اوامر و نواهی او پیروی نمی کنید)
پس عبرت گیرید بجا گرفتن در منزل آنان که پیش از شما بودند، و به جدا شدن از نزدیکترین برادران و دوستانتان (که شما نیز مانند آنها از این جهان خواهید رفت و بکیفر اعمالتان خواهید رسید، چنانکه خداوند متعال در قرآن کریم سوره 14 آیه 45 می فرماید: «وَ سَکَنْتُمْ فِی مَساکِنِ الَّذینَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ وَ تَبَیَّنَ لَکُمْ کَیْفَ فَعَلْنا بهِمْ وَ ضَرَبْنا لَکُمُ الْأَمْثالَ» یعنی ساکن گشتید در منازل کسانیکه بخود جور و ستم کردند «طبق دستور الهیّ رفتار ننمودند» و بر شما هویدا گردید که چگونه با آنها رفتار کرده هلاکشان نمودیم، و در این باب برای شما مثلها آوردیم تا عبرت گیرید).