امام علیه السلام از میدان (پرغوغا و مملو از تأسف) صفین باز گشته بود، به کنار قبرستانی که پشت دروازه کوفه بود رسید (رو به سوی آنها کرده) فرمود: ای ساکنان خانههای وحشتناک و سرزمینهای خالی و قبرهای تاریک! ای خاکنشینان! ای غریبان! ای تنهایان! و ای وحشتزدگان! شما در این راه پیشگام ما بودید و ما نیز به دنبال شما خواهیم آمد؛ اما خانههایتان را دیگران ساکن شدند، همسرانتان (اگر جوان بودند) به نکاح دیگران درآمدند و اموالتان (در میان ورثه) تقسیم شد. اینها خبرهایی است که نزد ماست، نزد شما چه خبر؟ سپس امام علیه السلام رو بهسوی اصحاب و یاران کرد و فرمود : آگاه باشید اگر به آنها اجازه سخن گفتن داده میشد به شما خبر میدادند که بهترین زاد و توشه (برای سفر آخرت) تقوا و پرهیزگاری است».
ترجمه حکمت 130 نهج البلاغه
ترجمه
- اهل قبور
- نهج البلاغه
- آمادگی برای مرگ
- پندهای اخلاقی امام علی علیه السلام
- تقوا
- توشه آخرت
- ناپایداری دنیا
- مرگ
- توصیف قبر
مطالب مرتبط
روایت
توجّه به فنا پذیری دنیا (اخلاقی، معنوی):(امام علیه السّلام، وقتی از جنگ صفّین برگشت و به قبرستان پشت دروازه کوفه رسید رو به مردگان کرد و فرمود):ای ساکنان خانه های وحشت زا، و محلّه های خالی و گروهای تاریک، ای خفتگان در خاک، ای غریبان، ای تنها شدگان، ای وحشت زدگان، شما پیش از ما رفتید و ما در پی شما روانیم، و به شما خواهیم رسید. امّا خانه هایتان دیگران در آن سکونت گزیدند و امّا زنانتان با دیگران ازدواج کردند، و امّا اموال شما در میان دیگران تقسیم شد این خبری است که ما داریم، حال شما چه خبر دارید؟ (سپس به اصحاب خود رو کرد و فرمود) بدانید که اگر اجازه سخن گفتن داشتند، شما را خبر می دادند که: بهتری