[و چون از صفین باز می گشت، به گورستان برون کوفه نگریست و فرمود:]
ای آرمیدگان خانه های هراسناک، و محلتهای تهی و گورهای تاریک، و ای غنودگان در خاک ای بی کسان، ای تنها خفتگان ای وحشت زدگان شما پیش از ما رفتید و ما بی شماییم و به شما رسندگان. امّا خانه ها، در آنها آرمیدند، امّا زنان، به زنی شان گزیدند. امّا مالها، بخش گردیدند. خبر ما جز این نیست، خبری که نزد شماست چیست؟
[سپس به یاران خود نگریست و فرمود:] اگر آنان را رخصت می دادند که سخن گویند شما را خبر می دادند که بهترین توشه ها پرهیزگاری است.