از خطبه های آن حضرت است در باره منافقین:
خداوند را بر توفیقی که در بندگی عنایت کرده، و از معصیت باز داشته سپاس می گوییم. و اتمام نعمت و چنگ زدن به ریسمانش را از او درخواست می نماییم.
و شهادت می دهیم که محمد بنده و فرستاده اوست، آن وجود مبارکی که در راه خشنودی او در هر بلا و سختی فرو رفت، و از هر شربت بلایی جامی نوشید، در حالی که نزدیکانش از او روی گرداندند، و بیگانگان بر دشمنیش اتفاق داشتند، عرب برای جنگ با او عنان گسیخته بود، و مرکب ها را برای کارزار با او به تازیانه رانده بود، تا دشمنی خود را به ساحت مقدسش وارد کند، از دورترین خانه، و بعیدترین جایگاه.
بندگان خدا، شما را به تقوای الهی سفارش می کنم، و از اهل نفاق می ترسانم، چرا که آنان گمراه و گمراه کننده اند، و دچار لغزش و لغزاننده اند.
رنگ به رنگ می شوند، و به حالات گوناگون ظاهر می گردند، به هر وسیله کوبنده ای برای گمراه کردن شما متوسل می شوند، و در هر کمینگاهی کمین می گیرند. قلوبشان فاسد، و ظاهرشان پاک می نماید.
برای فریب مردم به دور از دیده حرکت می کنند، و چون روباه در میان جنگل انبوه از درخت می جهند. وصفشان به ظاهر دوای درد، و گفتارشان شفاست، امّا عملشان دردی است بی دوا. بر راحت مردمان حسد می برند، بر گرفتاری دیگران می افزایند، و امیدواران را نومید می کنند.
اینان را به هر راهی افتاده ای، و در هر دلی شفیعی، و در هر غم و اندوهی اشکی است. مدح و ثنای یکدیگر را به هم وام دهند، و پاداش آن را متوقعند. در سؤال اصرار ورزند، و به وقت سرزنش پرده دری کنند، و اگر در قضیه ای حکم قرار گیرند اسراف در ستم نمایند.
برابر هر حقّی باطلی، و برای هر راستی کژی ای، و برای هر زنده ای قاتلی، و برای هر دری کلیدی، و برای هر شبی چراغی آماده کرده اند. با اظهار بی رغبتی زمینه ساز طمع خود هستند تا بازارشان را به پا دارند، و متاع های کاسد به ظاهر نفیس خود را رواج دهند.
باطل می گویند ولی حق جلوه می دهند، و بد وصف می کنند و زیبا می نمایانند. راه سخت و تنگ باطل را آسان جلوه می دهند، و از راه حق بر این پایه که راهی سخت و تنگ است می ترسانند. اینان یاران شیطان، و زبانه های آتشند، «آنان حزب شیطانند، و بدانید حزب شیطان زیانکارانند».