امام علیه السّلام (در ترغیب به دوری از دنیا) فرموده است:
ای گروه مردم، از خدا بترسید (بدنیا و کالای آن دل مبندید) چه بسا کسیکه امید دارد به چیزی که بآن نمی رسد، و می سازد ساختمانی را که در آن ساکن نمی گردد، و گرد می آورد دارائی که بزودی آنرا رها میکند، و شاید آنرا از (راه) نادرستی گرد آورده، و از حقّ جلوگیری نموده (یعنی) از راه حرام بآن رسیده، و بسبب آن زیر بار گناهان رفته،
2- پس (در قیامت) با بار گران آن باز می گردد و در پیشگاه پروردگارش (هنگام حساب و وارسی) با حسرت و اندوه بیاید و (چنین کس چنانکه در قرآن کریم سوره 22 آیه 11 است: «خَسرَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةَ ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ» یعنی) در دنیا و آخرت زیانکار است (امّا زیان دنیایی او آنست که هنوز بهره ای نبرده مرگ او را ربوده و زیان اخرویّ او آنکه در دنیا کاری نکرده که بر اثر آن نیکبختی جاوید بهره او گردد) و زیان او زیانی است که (بر همه) آشکار می باشد.