امام علیه السّلام (در باره روش سوگند دادن به ستمگر) می فرمود:
ستمگر (دروغگو) را هرگاه بخواهید سوگند خورد سوگند دهید باینکه بیزار است از جنبش و توانائی خدا (اگر در این امر دروغ بگوید) زیرا اگر باین سخن دروغ سوگند یاد کند زود بکیفر (دروغش) می رسد،
2- و اگر سوگند یاد نماید به خدائی که جز او خدائی نیست (که دروغ نمی گویم، در کیفرش) تعجیل و شتاب نمی شود، برای اینکه خداوند سبحان را به یگانگی یاد کرده است (که با دروغ گفتن منافات ندارد. شارح بحرانیّ «رحمه اللّه» در اینجا می نویسد: روایت شده است که سخن چینی نزد منصور آمده در باره حضرت صادق علیه السّلام سخن چینی نمود، منصور آن حضرت را خواست و گفت: فلانی از حضرتت چنین و چنان خبر آورده، حضرت فرمود: آن سخنان از من نیست، سخن چین زیر بار نرفت و گفت: جز این نیست که آن سخنان را حضرت فرموده است، امام صادق علیه السّلام او را سوگند داد به بیزاری جستن از جنبش و توانائی خدا اگر دروغگو باشد، پس سخن چین سوگند یاد نمود و سخنش بپایان نرسید که بدرد فالج «از کار افتادن نیمی از بدن» گرفتار شد که پاهای خود را مانند پاره گوشتی بزمین می کشید).