سخنی از آن حضرت (ع) آن گاه، که آهنگ خوارج کرد، یکی از اصحابش او را گفت: ای امیر المؤمنین به شهادت علم نجوم، اگر در این ساعت حرکت کنی می ترسم که به مراد خویش نرسی. علی (ع) در پاسخ او فرمود:
تو پنداری ساعتی را یافته ای، که اگر کسی در آن ساعت برای انجام مقصود خویش در حرکت آید، از هر بد در امان است و از ساعتی بر حذر می داری که هر که در آن قصد کاری کند در چنبر زیانمندی افتد؟ هرکس که سخنان تو را راست پندارد، قرآن را دروغ انگاشته و برای رسیدن به هر چه پسند اوست و پرهیز از آنچه ناپسند اوست خود را از یاری خداوند بی نیاز خواسته.
از کسی که به سخن تو عمل کند، خواهی که به جای پروردگارش تو را حمد و سپاس گوید. زیرا تو، به زعم خود، او را به ساعتی که به سود خویش دست می یابد و از زیان در امان می ماند راه نموده ای.
سپس روی به مردم کرد و گفت:
ای مردم از علم نجوم بپرهیزید، مگر بدان مقدار که شما را در خشکی و دریا راه بنماید، که این علم به کهانت منجر شود و منجم کاهن است و کاهن همانند جادوگر است و جادوگر کافر است و کافر در آتش جهنم. به نام خدای تعالی به راه افتید.