از خطبه های آن حضرت است در سرزنش اهل عراق:
پس از حمد حق، ای اهل عراق، شما همچون زن حامله ای هستید که بار دار شده، و پس از دوران بار داری طفل مرده بزاید و شوهرش بمیرد، و دوره بیوه گیش طولانی شود، و دورترین اشخاص ارثش را ببرد. بدانید به خدا قسم آمدنم به سوی شما از روی اختیار نبود، اضطرار مرا به سوی شما کشید.
به من خبر رسیده که شما می گویید: علی دروغ می گوید خدا شما را بکشد بر چه کسی دروغ بندم برخدا؟ من اولین کسی هستم که به حق ایمان آوردم. یا بر پیامبر خدا من نخستین فردی هستم که او را تصدیق نمودم. نه هرگز به خدا قسم، اما سخنانی است که از پیامبر گرفته ام که شما از آن غایب بودید، و لیاقت شنیدن آن را نداشتید.
مادر آن که گفت «علی دروغ می گوید» به عزا بنشیند، اگر ظرفیت داشته باشد علم و حکمت را رایگان در اختیارش می گذارم، «و در آینده حقیقت آنچه را به شما خبر دادم خواهید دانست».