از خطبه های آن حضرت است قسمتی از این خطبه پیش از این به روایتی نقل شد، در اینجا به روایت دیگر نقل می کنیم به خاطر اختلافی که در این دو روایت است:
هش دارید که دنیا رو به نیستی نهاده و پایان مدتش را اعلام کرده، و حقیقتش ناشناخته مانده، و شتابان روی گردانده است. ساکنانش را به سوی فنا می برد، و همسایگانش را به تازیانه مرگ می راند، شیرینیش تلخ، و صافیش تیره شده، از دنیا چیزی نمانده جز ته مانده آبی همانند ته مانده آبی در ظرفی کوچک، و یا چون جرعه آبی اندک که اگر تشنه ای بمکد سیراب نشود.
ای بندگان خدا، عزم را بر کوچ از این دنیایی که فنا برای اهلش مقرر شده جزم کنید، آرزو در اینجا شما را مغلوب خود نکند، و مدت حیات در آن به نظرتان طولانی نیاید.
به خدا قسم اگر همچون شتر فرزند مرده غم زده بنالید، و به مانند کبوتر دور از همدم صدا کنید، و به مثل راهبی تارک دنیا زاری نمایید، و در راه خدا از اموال و فرزندانتان دل بردارید، برای درخواست قرب حق در مرتبه ای بالا، یا برای آمرزش گناهانی که کتابهای حق شماره کرده، و فرشتگانش آن را حفظ نموده، هر آینه در برابر پاداشی که برای شما از خدا امید دارم، و عقابی که از آن بر شما می ترسم کم و اندک است.
به خدا سوگند اگر به خاطر شوق حق و ترس از او دلهای شما آب شود، و دیدگانتان خون ببارد، سپس به اندازه بقای دنیا عمر کنید، باز هم کار کردهای خوب شما - هر چند از هیچ کوششی دریغ نکنید - با نعمت های عظیمی که به شما داده، و با هدایتی که جهت بر خورداری از ایمان به شما مرحمت فرموده برابری نخواهد داشت.