مصقلة ابن هبیره شیبانی، اسیران بنی ناجیه را از عامل امیر المؤمنین خرید و آزاد کرد و چون علی (ع) بهای آن مطالبه نمود، مصقله نزد معاویه گریخت و علی (ع) در باره آن فرمود:
خداوند مصقله را از خیر دور کناد. کردارش چون سروران آزاده بود و فرارش چون بردگان. ستاینده اش را، هنوز سخن آغاز نکرده، خاموش ساخت و هنوز زبان به وصف او نگشوده بود که سرزنش نمود. اگر مانده بود و نمی رفت آنچه را که برایش میسر بود از او می ستدم و برای باقی، تا مالی به دستش افتد، مهلت می دادم.