از سخنان آن حضرت است به وقتی که مصلقة بن هبیره شیبانی به سوی معاویه فرار کرد. مصلقه اسرای بنی ناجیه را از عامل امیر المؤمنین (ع) خریده و آزاد نموده بود (و حدود نیمی از مبلغ را نپرداخته بود). زمانی که حضرت بهای آن را خواست خیانت کرده به شام گریخت.
خدا مصقله را خیر ندهد، عمل کرد عمل بزرگان، و فرار کرد فرار بردگان. او ستایش کننده خود را هنوز گویا نکرده خاموش نمود، و وصف کننده اش را هنوز تصدیق نکرده سرکوب کرد. اگر پیش ما می ماند آنچه مقدورش بود از او می گرفتیم، و به انتظار فراوانی مالش برای تسویه بقیه آن می ماندیم.