شبهه را شبهه نامیده اند چون حقّ را ماند، لیکن دوستان خدا را -فریفتن نتواند- که یقین، چراغ -رهگذر- ایشان است، و رستگاری راهبر. امّا دشمنان خدا را گمراهی دعوت کننده است، و کوری همراه برنده. پس نه آن که بیم مرگ دارد، از آن رهد، و نه آن که زندگانی جاودانه خواهد بدان رسد.
ترجمه خطبه 38 نهج البلاغه
ترجمه
مطالب مرتبط
روایت
(در سال 37 هجری پس از جنگ صفّین و ماجرای حکمیّت در تعریف «شبهه» فرمود، برخی خطبه (38 و 41 را یک خطبه می دانند). ضرورت شناخت شبهات:شبهه را برای این شبهه نامیدند که به حق شباهت دارد. امّا نور هدایت کننده دوستان خدا، در شبهات یقین است، و راهنمای آنان مسیر هدایت الهی است، امّا دشمنان خدا، دعوت کننده شان در شبهات گمراهی است، و راهنمای آنان کوری است. آن کس که از مرگ بترسد نجات نمی یابد، و آن کس که زنده ماندن را دوست دارد برای همیشه در دنیا نخواهد ماند.