از خطبه های آن حضرت است بعد از جریان حکمیت:
خدای را سپاس اگر چه روزگار امری عظیم و شکننده، و حادثه ای بزرگ پیش آورده. و شهادت می دهم که معبودی جز اللّه نیست که یگانه است و بی شریک، و خدای دیگری با او نیست. و محمّد بنده و رسول اوست، درود خدا بر او و آلش باد.
اما بعد، سرپیچی از ناصح مهربانی که آگاه و تجربه دیده است موجب سرگردانی و علّت پشیمانی است. من در داستان حکمیت امر خود را با خلاصه آنچه در دل داشتم صاف و روشن برای شما گفتم، «اما اگر دستور قصیر اطاعت شود». ولی از دستورم سرپیچی کردید، سر پیچی مخالفان جفا کار، و پیمان شکنان نافرمان، تا جایی که خیر خواه در خیر خواهیش به تردید افتاد، و آتش زنه از آتش دادن امتناع کرد.
داستان من و شما چنان است که برادر هوازنی گفته:
«من در منعرج اللّوی دستورم را به شما گفتم و شما امر مرا نفهمیدید مگر ظهر فردا که کار از کار گذشته بود».