از خطبه های آن حضرت است در بی وفایی دنیا و توجه به آخرت پس از حمد حق، دنیا پشت کرده خبر به وداع می دهد، و آخرت روی نموده و سر بر آورده است.

آگاه باشید که امروز روز تمرین، و فردا زمان مسابقه است، مزد برنده بهشت، فرجام بازنده آتش است. آیا کسی نیست که قبل از رسیدن مرگش توبه کند آیا کسی نیست که پیش از رسیدن روز سختی اش چاره اندیشد هش دارید که شما در روزگار آرزو هستید که به دنبالش مرگ است.

کسی که در ایام آرزو قبل از آنکه مرگش فرا رسد عمل کند عملش سودمند است، و مرگش به او زیان نرساند، و آن که در روزگار آرزویش پیش از رسیدن مرگش تقصیر کند محصول کارش خسارت است، و مرگش برای او زیان دارد.

می گویم: اگر سخنی باشد که مردم را به زهد در دنیا و عمل مربوط به آخرت وادار کند همین سخن است. و همین بس که این کلام دل را از وابستگی به آرزوها قطع کند، و نور موعظه و قدرت باز داشتن انسان از گناه را در دل بر افروزد. و عجیب ترین جملات این خطبه این است که می فرماید: «امروز روز تمرین، و فردا روز مسابقه، و مزد برنده بهشت، و عاقبت بازنده آتش است.» زیرا در این سخن با وجود عظمت لفظ و بزرگی معنا و تمثیل درست، و تشبیه واقعی، سرّی شگفت و معنایی لطیف نهفته، و آن قول حضرت است که می فرماید: «و السّبقة الجنّة، و الغایة النّار» که چون معنی سبقه و غایت مخالف هم است از آن حقیقت قیامتی به دو لفظ مختلف «سبقه- غایت» تعبیر فرموده، زیرا مسابقه در کاری محبوب و هدفی مطلوب است و این صفت بهشت است، نه دوزخ که به خدا از آن پناه می بریم، و شایسته نبود بگوید: «و السبقة النار»، بدین خاطر فرمود: «الغایة النار»، چه اینکه ممکن است پایان یک راه کسی را خوش نیاید، و ممکن است خوش آید، بنا بر این صحیح این است که برای هر دو صورت با کلمه غایت تعبیر شود. غایت در این زمینه مانند مصیر و مآل است، چنانکه حق فرموده: قلْ تَمَتَّعُوا فَاِنَّ مَصیرَکُمْ الَی النَارِ، که صحیح نیست در اینجا به جای «مصیر» کلمه «سبقه» آید. در این سخن اندیشه کن که نهانی شگفت و ژرفایی عمیق و لطیف دارد، و بیشتر سخنان حضرت چنین است. در برخی از نسخه ها «سبقه» به ضمّ سین وارد شده. و سبقه به ضمّ سین نزد عرب مال یا متاعی است که به برنده مسابقه جایزه می دهند. و معنی سبقه به فتح و ضم به هم نزدیک است، زیرا سبقه به ضم سین جزاء عمل ناپسند نیست بلکه پاداش کار خوب است.

آگاه باشید که به وقت خوشی چنان عمل کنید که وقت ترس عمل می کنید. بدانید که مانند بهشت که خواهانش خواب باشد ندیدم، و همچون عذاب که گریزان از آن در غفلت باشد سراغ ندارم.

هشیار باشید کسی که حق سودش ندهد باطل او را ضرر زند، و آن را که هدایت مستقیم ننماید گمراهی او را به هلاکت کشاند. بدانید شما به کوچ از دنیا امر شده، و بر تهیه توشه دلالت شده اید. ترسناکترین چیزی که از آن بر شما می ترسم پیروی هوا و آرزوی دراز است. پس در این دنیا از دنیا توشه ای برگیرید که در آخرت خود را از عذاب محافظت کنید.