ذعلب یمانی از او پرسید «یا امیر المؤمنین آیا پروردگارت را دیده ای»؟ علی (ع) فرمود: «آیا چیزی را که نبینم، می پرستم»؟ پرسید که چگونه او را می بینی؟ علی (ع) فرمود:

چشمها او را به عیان نتوانند دید، ولی، دلها به ایمان حقیقی درکش کنند. به هر چیز نزدیک است نه آنسان، که به آن چسبیده باشد. از هر چیز دور است، نه آنسان، که از آن جدا باشد. گویاست نه به نیروی تفکر و اندیشه. اراده کننده است، بدون قصد و عزیمت. آفریننده است نه به وسیله اعضا. لطیف است و ناپیدا نیست، بزرگ است و ستمکار نیست. بیناست، نه به حواس. مهربان است ولی نتوان گفت نازک دل است. در برابر عظمتش چهره ها خوار و فروتن اند و از مهابتش دلها مضطرب و نگران.