از خطبه های آن حضرت است در توحید و تقوای الهی:
اشتغال به کاری او را سر گرم نمی سازد، زمانی باعث دگرگونی او نمی گردد، مکانی او را فرا نمی گیرد، و زبانی قدرت وصفش را ندارد. شماره قطرات باران، و ستارگان آسمان، و ذرات خاکی که باد در هوا پراکنده ساخته، و نیز حرکت مورچه بر سنگ صاف، و خوابگاه موران کوچک در شب تار از او پوشیده نیست. محل افتادن برگها، و نگاه های زیرچشمی را می داند.
و شهادت می دهم که معبودی جز خدا نیست، همتایی ندارد، در وجودش تردیدی نیست، نمی توان دینش را کافر شد، و آفریدن او را منکر گشت، شهادت آن که نیّتش صادقانه، و باطنش پاک، و یقینش خالص، و میزانش سنگین است.
و شهادت می دهم که محمد بنده و فرستاده او، و برگزیده از موجودات است، که برای بیان احکام انتخاب شده، و به کرامتهای گرانبهای الهی اختصاص یافته، و جهت ابلاغ رسالت های با ارزشش برگزیده شده، و به سبب او نشانه های هدایت روشن، و سیاهی کور دلی و ضلالت زدوده گشته است.
ای مردم، دنیا کسی را که به او آرزو و دلبستگی دارد می فریبد، و بر جان کسی که به او رغبت کند بخل نمی ورزد، و بر هر که آن را به دست آورد چیره شود. سوگند به خدا ملّتی خرمی نعمت و عیش زندگی را از دست ندادند مگر به خاطر گناهانی که مرتکب شدند، زیرا خداوند هرگز ستمکار به بندگان نیست.
و اگر مردم به وقتی که بلاها بر آنان فرود آید، و نعمتها از دستشان برود، با نیت های صادقانه و دلهای مشتاق به پروردگار پناه ببرند آنچه را از دستشان رفته به آنان باز می گرداند، و هر فسادی را بر ایشان اصلاح می کند.
من بر شما از اینکه در غرور و جهل قرار بگیرید می ترسم، کارهایی گذشت که شما نسبت به آن رغبت کردید و بدین سبب نزد من پسندیده نبودید، و اگر روش نیکی که داشتید به شما برگردد از نیک بختان خواهید شد، من تکلیفی ندارم جز اینکه بکوشم، اگر می خواستم (معایب گذشتگان را) بگویم می گفتم. خداوند بگذارد از آنچه گذشت.