از خطبه های آن حضرت است در تشویق به پرهیزکاری:
سپاس خدایی را که حمد را کلید یادش، و سبب فزونی فضلش، و دلیل بر نعمت ها و بزرگیش قرار داد.
بندگان خدا، روزگار بر باقی ماندگان چنان گذرد که بر گذشتگان گذشت. آنچه سپری شد باز نگردد، و آنچه هست جاویدان نماند. کار آخرش همچون کار اوّل آن است. امورش (در فنا پذیری) از هم پیشی می گیرند، و پرچمهایش پشتیبان یکدیگر است. گویا حاضر در قیامت هستید، شما را می راند چون ساربانی که شترهای چابکش را می راند.
پس هر کس خود را به آنچه که شایسته او نیست سرگرم کند در تاریکی ها سرگردان گردد، و در مهلکه ها گرفتار شود، و شیطانهایش او را به راه سرکشی کشند، و کارهای زشتش را در نظرش جلوه دهند. بهشت نهایت کار پیشی گیرندگان در خیر، و آتش عاقبت کار مقصّران در بندگی است.
بندگان خدا، بدانید تقوا قلعه ای محکم و نفوذ ناپذیر است، ولی گناه حصاری پست است که اهلش را از خطرات نگاه نمی دارد، و کسی را که به آن پناه برده حفظ نمی کند. آگاه باشید که با تقوا زهر خطرناک گناه قطع شود، و با یقین منتها درجه مقصود به دست آید.
بندگان خدا، خدا را خدا را در پاییدن عزیزترین و محبوبترین نفوس در نزدتان که خود شما هستید منظور بدارید، زیرا بدون شک خداوند راه حق را برای شما واضح کرده، و جادّه های آن را روشن نموده، که پس از این معنا یا شقاوتی است زایل نشدنی، یا سعادتی است جاوید و ابدی.
بنا بر این از این دنیای فانی برای آخرت توشه برگیرید، که بر توشه برداشتن هدایت شده اید، و شما را به کوچ کردن امر کرده اند، و برای رفتنتان از دنیا به شتابتان داشته اند. شما سوارانی هستید ایستاده که نمی دانید چه زمان مأمور به رفتن خواهید شد.
به هوش باشید، با دنیا چه می کند کسی که برای آخرت آفریده شده و با ثروت چه معامله انجام می دهد کسی که به زودی ثروت را از او می گیرند، و جز وبال و باز پرسی نسبت به ثروت برایش نخواهد ماند.
بندگان خدا، آنچه را خداوند از خیر وعده داده جای ترک آن نیست، و آنچه را از شر نهی فرموده موردی برای رغبت به آن نمی باشد. بندگان خدا، پروا کنید از آن روزی که اعمال بررسی می شود، و تشویش و اضطراب در آن بسیار است، و اطفال از ترس آن پیر می شوند.
بندگان خدا، بدانید که بر شما از خود شما مراقبانی قرار داده شده، و از اندامتان جاسوسانی بر وجودتان گمارده اند، و محافظانی که از روی راستی اعمال و شماره نفسهایتان را ضبط می کنند. تاریکی شب تار شما را از دید آنان نمی پوشاند، و درب بزرگی که محکم بسته شده شما را از آنان پنهان نمی کند.
و بی شک فردا که روز مرگ است به امروز نزدیک است، امروز با آنچه در آن است سپری می شود. و فردا از پی امروز می آید، گویا هر یک از شما به جایگاه تنهایی، و گودال قبرش رسیده. عجبا از خانه تنهایی، و جایگاه وحشت، و محلّ بی کسی و غربت انگار شما را نفخه صور آمده، و قیامت بر شما محیط شده، و برای داوری بین حق و باطل ظاهر شده اید. آن روز امور باطل دنیا از شما دور شده. و بهانه ها از بین رفته، و حقایق بر شما ثابت شده، و هر نیک و بدی از شما به جایگاههای خود باز گشته است. بنا بر این از عبرتها پند گیرید، و از تغییر اوضاع و احوال اندرز پذیرید، و از آنچه شما را ترسانده اند به نفع خود بهره گیرید.