از سخنان آن حضرت است وقتی عمر بن خطّاب برای رفتن به جنگ با رومیان با حضرت مشورت کرد:
خداوند برای اهل دین، عزت و سر بلندی حوزه مسلمانی و حفظ آبرو را عهده دار شده. خداوندی که مسلمانان را یاری کرد وقتی که اندک بودند و یاری خود نمی توانستند کرد، و از آنان دفاع کرد آن وقت که اندک بودند و از خود دفاع نمی توانستند نمود، خدایی که زنده است و هرگز نمی میرد.
اگر خود به جنگ این دشمن روی و با آنان روبرو شوی و بلایی متوجه تو شود، برای مسلمانان در شهرهای دوردست تکیه گاهی نمی ماند، و بعد از تو پناهی نیست که به آن پناه برند. بنا بر این مردی شجاع و کار آزموده به سوی دشمن فرست، و کسانی را همراه او کن که جنگاور و خیرخواه باشند، اگر خداوند پیروزیت داد همان است که دوست داری، و اگر مسأله ای دیگر پیش آمد باز پناه مردم و مأمن مسلمین خواهی بود.