از خطبه های آن حضرت است در عظمت خداوند، قرآن، پیامبر و در رابطه با دنیا:
دنیا و آخرت با مهارهای خود فرمانبردار اویند، و آسمانها و زمینها کلید خود را تسلیم او کنند، درختان سر سبز در صبح و شام برای او سجده آرند، و از شاخه های خرّم خود برای او آتش روشن افروزند، و به فرمان او میوه های رسیده و قابل خوردن آورند.
کتاب خدا بین شماست، گوینده ای است که زبانش خسته نمی شود، و خانه ای است که پایه هایش خراب نمی گردد، و مایه عزتی است که یارانش دچار شکست نمی شوند.
او را در زمانی فرستاد که خالی از انبیا بود، و در میان عقاید مختلف نزاع بود، آن حضرت را از پی همه پیامبران آورد، و وحی را به او ختم نمود، پس او در راه خدا با آنان که از حق رویگردان شده و برای او همتا و شریک قرار داده بودند جهاد کرد.
دنیا آخرین مرز دید کور دل است، که هیچ چیزی را در ورای آن نمی بیند. و بینا دیده اش را از دنیا نفوذ می دهد، و می داند که از پی آن خانه آخرت است. پس بینا از دنیا به آخرت سفر می کند، و کور دل به سوی دنیا سفر می نماید. بینا از دنیا توشه بر می گیرد، و کور دل برای آن تهیه توشه می بیند.
بدانید چیزی در دنیا نیست مگر اینکه دارنده اش از آن سیر و خسته می شود بجز زندگی، زیرا زنده راحتی را در مرگ نمی بیند. این حقیقت به منزله حکمتی است که عامل حیات قلب مرده، و بینایی چشم کور، و شنوایی گوش ناشنوا، و آبی گوارا برای تشنه است، و در این همه بی نیازی و سلامت است.
کتاب خداست که به آن می بینید، و به آن می گویید، و به آن می شنوید، بعضی از آیات تفسیر بعض دیگر، و برخی گواه برخی دیگر است، آیاتش در باره خدا اختلاف ندارد، و همدم خود را از خدا منحرف نکند.
شما بر حقد و کینه بین خود اتفاق کرده اید، در مزبله وجودتان گیاه سبز روییده، در دوستی آرزوها با هم یک دل شده اید، و در ربودن اموال با هم دشمن شدید. شیطان پلید شما را سرگردان نموده، و آن فریب کار شما را به گمراهی انداخته است، و خداست که باید در باره خود و شما از او یاری جویم.