از سخنان آن حضرت است به ابو ذر -رحمه اللّه- هنگامی که او را به ربذه تبعید کردند:
ای ابو ذر، قطعا تو برای خدا غضب کردی، پس به همان خدایی که برای او غضب کردی امیدوار باش. این مردم از تو بر دنیای خود ترسیدند، و تو بر دین خود از آنان ترسیدی، پس آنچه را آنان ترسیدند در دستشان واگذار، و به خاطر دینت که بر آن می ترسی از ایشان بگریز.
پس چه بسیار نیازمندند به آنچه آنان را از آن منع کردی، و چه بسیار است بی نیازی تو از آنچه آنان تو را منع کردند، به زودی خواهید فهمید سود کننده در فردا کیست، و چه کسی بیش از دیگران مورد غبطه قرار خواهد گرفت. اگر آسمانها و زمینها به روی بنده ای بسته شوند ولی او تقوا بورزد، خداوند راهی برای نجات او باز می کند.
مبادا جز حق تو را مونس شود، و جز باطل تو را به وحشت اندازد. اگر دنیای آنان را قبول می کردی دوستت می داشتند، و اگر مقداری از دنیا را به خود اختصاص می دادی تو را امان می دادند.