از سخنان آن حضرت است در ترغیب یارانش به جهاد:

زره پوش را پیش اندازید، و بی زره را پشت سر قرار دهید، دندانها را به هم بفشارید که در برابر فرود آمدن شمشیرها بر فرق سر پایدارتر است، در برابر نوک نیزه ها خود را به پیچید که در رد نیزه دشمن اثرش بیشتر است، به دشمن خیره نشوید که موجب افزایش قوّت قلب و آرامش دلهاست، فریادها را خاموش کنید زیرا سستی و ترس را بهتر بر طرف می سازد، پرچم را به این طرف و آن طرف متمایل و دور آن را خالی ننمایید، و آن را جز به دست دلاوران و آنان که از مال و جان شما دفاع می کنند ندهید، قطعا آنان که در برابر حوادث ایستادگی می کنند همانانند که گرد پرچم خود دور زده، آن را از هر طرف و از پس و پیش مواظب هستند، نه از آن عقب می افتند تا تسلیم دشمن کنند، نه از آن پیشی می گیرند تا تنهایش گذارند.

هرکس در برابر هماوردش بایستد، و برادرش را با جان خود یاری دهد، و حریفش را به او وامگذارد که او برابر دو حریف قرار بگیرد، یکی حریف خودش و دیگر حریف برادرش.

به خدا قسم اگر از شمشیر دنیا فرار کنید از شمشیر آخرت سالم نخواهید ماند، شما اشراف عرب هستید و از بزرگترین برجستگان، در فرار از جهاد خشم خدا نهفته است. و ذلّت قطعی و ننگ ابدی. فراری بر عمر خود نیفزاید، و بین فراری و روز مرگش مانعی ایجاد نشود.

آن که با جهاد به جانب خدا روی کند چون تشنه ای است که به چشمه آب وارد می شود. بهشت در سایه نیزه هاست. امروز خبرهای پنهان (از باطن بد دلان و روحیه شجاعان) آشکار می شود. به خدا قسم من به رویارویی با دشمن از اشتیاق آنان به وطنهایشان مشتاق ترم.

خداوندا، اگر دشمنان ما حق را ردّ کردند جمعیّتشان را پریشان ساز، و اتّحادشان را قرین تفرقه گردان، و آنان را به خاطر خطاهایشان به هلاکت انداز.

بدانید دشمن جای خود را از دست ندهد جز با نیزه های پی در پی شما که زخم کاری به آنان بزند، و ضربه ای که فرقشان را بشکافد، و استخوانها را بشکند، و بازوها و قدمها را جدا سازد، و تا وقتی که گروهها پی در پی به آنان حمله برند، و سواران بر آنان هجوم کنند و صفهایشان را درهم شکنند، و لشکریان از پس لشکریان به شهرهایشان در آیند، و سم اسبانتان سرزمین های متصل و رو بروی هم آنها را درهم بکوبد، و اطراف کشتزارها و مراتعشان را زیر لگد قرار دهد.

می گویم: «دعق» به معنای کوبیدن است، یعنی اسبان زمین های ایشان را به سم خود بکوبد. «نواحر الأرض» زمین های رو بروی هم است گفته می شود: «منازل بنی فلان تتناحر»: یعنی منزلهای فلان طایفه برابر یکدیگر است.